Recorded in Berlin by Guilherme Rodrigues on May 16th 2021.
Master and graphic design by Carlos Santos.
Fotolazy by Elisa Scarpa.
Production by Ernesto Rodrigues.
REVIEWS
"Fantasy Eight" is another all strings album by Ernesto and Guilherme, recorded actually by Guilherme Rodrigues in May 2021 at Vivaldisaal, Berlin. The Rodrigues family is joined by Julia Brüssel and Klaus Kürvers. The music is kind of suite/fantasy for a string quartet in 8 movements, in which the double bass replaces the second violin. Of course, it all sounds more like contemporary chamber music, and it is a contemporary chamber music, except that is to a great extend free improvised. All of the members of the quartet are technically and emotionally incredible -- the amount of techniques they demonstrate, the amount of ways, in which they can generate sounds from their instruments is breathtaking. Maciej Lewenstein
And Ernesto Rodrigues is starting to release more recordings from this year: I want to note especially the "string quartet" album Fantasy Eight (another shorter release, recorded in Berlin this past May), but also the "similar" followup to the quartet album Dis/con/sent (recorded in May 2018, as reviewed here in October 2018), Ulrichsberg (also recorded in May, but two weeks earlier). Starting from the latter, Dis/con/sent already had a direct followup in the digital-only Kühlspot Social Club (as mentioned here in December 2018, in an extended entry around violinist Dietrich Petzold), but this group (including Ernesto & Guilherme Rodrigues with Matthias Bauer on bass) obviously felt a need to continue, here in a less "noisy" rendition than e.g. the jagged bowed metal sounds of Dis/con/sent.... Indeed there's often more of a classical vibe, sometimes even tender or romantic, moving more into the ethereal & featuring (as expected) weird counterpoints. And there's more of a classical vibe to Fantasy Eight as well, featuring Julia Brüssel (violin, previously unknown to me...) & Klaus Kürvers (double bass, frequent Rodrigues collaborator...) joining the Rodrigueses in a similar quartet. Fantasy Eight also features short & evocative track titles, and might be regarded as something of a textural study, but the results are not only quite sophisticated technically (with a considerable level of ensemble coordination, given that this is improvised music), they retain an affective tension more or less throughout. (Perhaps I should also note the latest extended tapestry from the large IKB ensemble, Titanus giganteus: Once again, I don't really hear ethology per se in this beetle-inspired piece, but it's also unusually taut & vivid after some brief opening scuffling, so a highlight in that series, perhaps emerging from the excitement of being able to play together again, in that case just this past June....) One might compare such a series of miniatures with e.g. those of Vulcan by Stellari String Quartet (an ongoing group?) & its sense of ensemble, but Fantasy Eight projects its individual ideas more clearly & concisely. Beyond the classical counterpoint, then, the group also features various glissandi & twisting shapes, i.e. makes great use of the string resources, forging various webs of sound & affective relation — & more in an "erected" mode than "found," pace similar prior comments here. Rodrigues continues to perform in a variety of string quartets, but Fantasy Eight seems to take particularly conscious steps to develop a collective repertory (together with emotional resonance...) per se. (And I should probably also note that Kürvers was most recently mentioned here, also in the same December 2018 entry noted above, with Hexagon, another string album, also featuring various string bending around classical counterpoint....) I don't know the provenance of half the group, but there's also a sort of 20th century Eastern bloc feel to the string technique here, amid a relatively meaty sense of ensemble. Through its sophisticated harmonic combinations, Fantasy Eight thus also comes off as more substantial than its modest length. Todd McComb's Jazz Thoughts
O nagraniu kolejnego kwartetu wiemy jedynie tyle, iż powstało w Berlinie (prawdopodobnie w okolicznościach studyjnych) dokładnie 16 maja bieżącego roku. Tu skład kwartetu jest następujący: Julia Brüssel – skrzypce, Ernesto Rodrigues – altówka, Guilherme Rodrigues – wiolonczela, Klaus Kürvers – kontrabas. Tym razem muzycy proponują nam aż osiem improwizacji, których łączny czas trwania nie przekracza 32 minut.
Kwartet Fantazyjnej Ósemki, choć mieści się w gatunku filmu akcji, w przeciwieństwie do uprzednio omawianej płyty, częściej stawia na subtelne, bardzo zmysłowe rozgrywki, szuka brzmieniowych niuansów i co do zasady jest zwolennikiem krótszych form. Świetnie obrazuje to dźwiękiem improwizacja otwarcia. Ptasie świegotania smyczków – jedne brzmią bardzo matowo, inne zdają się być jakby naoliwione. Jedne drą frazy na drobne strzępy, inne produkują niekończące się westchnienia. Skaczą z samego dołu do błękitnego nieba, nie szczędząc sobie kolektywnych pokrzykiwań. Moc niskich fraz idzie wprost z gryfów wiolonczeli i kontrabasu, zwiewność i ulotność nadlatuje na skrzydłach altówki i skrzypiec. W kolejnych utworach pojawiają się brzmienia godne muzyki dawnej, wytłumione, bardzo precyzyjne i takież piękne. Każdy z instrumentów frazuje zarówno czystym tembrem, jak i brudzi swe brzmieniem szukając bystrych preparacji. Ten ostatnie zjawiska szczególnie dobrze funkcjonują w części trzeciej. Choć większość muzyków pracuje tu w trybie arco, akcenty pizzicato zdają się być równie zmysłowe, czego doświadczyć możemy choćby w części czwartej.
Piąta opowieść wydaje się być tkana doprawdy z nanodźwięków. Struny pracują mechanicznie, ich życie wewnętrzne nie ma dla nas tajemnic. Lamentują, wzdrygają się złymi emocjami, przypominają stukot pociągu pędzącego po ołowianych szynach. W szóstej części stają w szranki zawodów tanecznych, nerwowo śpiewają, ale w poszukiwaniu łagodności docierają jedynie do sfery delikatności. Przedostatnia improwizacja tonie w mroku matowych, preparowanych fraz. Wszystko zdaje się tu jęczeć i skrzypieć. Szczęśliwie finałowa część przynosi strunom dużo ukojenia. Rozkołysane, pozostające w niemal wiecznej repryzie, mruczą z zadowolenia, chroboczą niczym skorupiaki na kamienistej plaży, pełne obłych kantów, poddawane smolistym ruchom smyczków. Kończą zaś ową piękną podróż w oparach post-barokowych westchnień i leniwych pociągnięć pędzlem. Andrzej Nowak (Trybuna Muzyki Spontanicznej)
Un beau quartet ou quatuor à cordes violon - alto – violoncelle – contrebasse se destine à la musique improvisée dans huit (Eight) pièces atmosphériques ou nerveuses, sensuelles ou diaphanes qui évoquent l’univers musical contemporain auquel les quatre musiciens/enne infuse sens de l’écoute, imagination et différentes dynamiques et perspectives sonores et spatiales. Bien sûr, la connivence est optimale : les Rodrigues père et fils, Ernesto et Guilherme ont tellement travaillé et enregistré ensemble et avec le contrebassiste Klaus Kürvers que la violoniste Julia Brüssel n’a plus qu’à s’insérer le plus naturellement du monde pour que leur musique collective s’épanouisse dans des esquisses pluridimensionnelles à la fois lumineuses et ombragées, alanguies ou foisonnantes. Une tendance zen se dessine, des miroitements évoluent , s’étirent. Au fil des huit plages de Fantasy Eight, l’auditeur est saisi par la calme intensité vibratoire des frottements calibrés et spontanés des archets sur les cordes tendues, murmurant, grondant dans un temps qui nous échappe. Lucidité et langueur font bon ménage. Musique de plaisir de jouer plutôt que manifeste radical - on se souvient des premiers CD’s des deux Rodrigues où leurs jeux torturé et grinçant incarnait la rébellion réductionniste – minimaliste avec un goût d’ébéniste sadique – les pièces de Fantasy Eight sont de magnifiques bagatelles : When, Care, Cobweb, Après Code, Slirrr, Prick, Bad Autumn et Cloud. Chacune s’improvise avec une intention et une orientation formelle clairement distinctes les unes des autres mettant en valeur les qualités musicales de tous dans une superbe interactivité sensible, généreuse, logique ou un brin fantaisiste. Composition instantanée assumée de bout en bout. Une pierre miliaire de l’art contemporain d’improviser « entre cordes », ajoutant un autre éclairage à ceux du Stellari Quartet (Phil Wachsmann – Charlotte Hug – Marcio Mattos – John Edwards) ou du Quatuor d’Occasion (Malcolm Goldstein – Josh Zubot – Jean René – Emilie Girard-Charest). Fantasy eight s’inscrit dans la discographie foisonnante d’Ernesto & Guilherme Rodrigues pour leur label Creative Sources arrivé aujourd’hui au n° 726. Jean-Michel Van Schouwburg (Orynx)
credits
released July 22, 2021
Julia Brüssel - violin
Ernesto Rodrigues - viola
Guilherme Rodrigues - cello
Klaus Kürvers- double bass
Ernesto Rodrigues (Lisbon, August 29th 1959) has been playing the violin / viola for 50 years and in that time has played
all genres of music ranging from contemporary music to free jazz and free improvisation, live and in the studio.
The relationship with his instruments is focused in sonic and
textural elements as well as the use of extended techniques....more
A fantastic trio of musicians who explore the meditative side of improvisation and try to go beyond the boundaries of instruments and find new sonic positions. Epochal music that sounds like the last evening rays of light. jiristepan
The seven tracks on this riveting LP offer a melodic take on experimental music, at times approaching post-rock grandeur. Bandcamp New & Notable Apr 27, 2020
The Australian instrumental band juxtapose classical pianos and ambient swells with uncompromising, proggy post-metal. Bandcamp New & Notable Aug 9, 2023
Prepare to have your mind melted by these 14 guitar-noise compositions featuring distortion-drenched riffs arranged in hypnotic patterns. Bandcamp New & Notable Apr 24, 2023
To listen to this music it's like watching some strange Luna Park machinery objects that works on its own with no instruction or rules. Bizarre, but very interesting experience. Fiagd
